Ο όρος τοξική αρρενωπότητα που χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στον δημόσιο λόγο και αναφέρεται στις προβληματικές εκφράσεις της στερεοτυπικής αρρενωπότητας, είναι ο ίδιος τοξικός.
Δεν θέλουμε να πούμε στους άντρες ότι η αρρενωπότητα είναι τοξική. Θέλουμε να πούμε στους άντρες ότι πολλά από αυτά που τους έμαθαν να πρέπει να δείχνουν και να κάνουν, ώστε να αποδείξουν ότι είναι άντρες, είναι προβληματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να αποδείξουν σε κανέναν ότι είναι αρκετά άντρες. Είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν χρειάζεται να υπάρχει κανένα αρρενωπόμετρο.
Μιλάμε συχνά για επαναπροσδιορισμό της αντρικής ταυτότητας, που είναι απαλλαγμένος από τα πατριαρχικά στερεότυπα. Αντρική ταυτότητα που δεν είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το να πιστεύεις ότι οτιδήποτε θηλυκό είναι κατώτερο, άρα αρρενωπότητα χωρίς μισογυνισμό, χωρίς ομοφοβία, χωρίς τρανσφοβία, και αρρενωπότητα χωρίς βία. Αρρενωπότητα όπου επιτρέπεται η ευαλωτότητα και όλα τα συναισθήματα, όχι μόνο ο θυμός.
Και ναι, παρόλο που η αληθινή αρρενωπότητα, χωρίς τις επιταγές της πατριαρχίας, είναι πιο κοντά στη θηλυκότητα από όσο μας έχουν μεγαλώσει να πιστεύουμε, έχει διαφορές. Η θετική αρρενωπότητα είναι κουράγιο, γενναιότητα, διάθεση προστασίας, καλοσύνη, πατρότητα, υπολογισμένο ρίσκο, και αναζήτηση πόρων και δημιουργία με στόχο την προσφορά στην οικογένεια και στο κοινωνικό σύνολο.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για βιολογικό ντετερμινισμό και εξελικτική θεωρία, ναι, οι άντρες εξελίχθηκαν να παράγουν και να δημιουργούν παραπάνω πόρους από όσους έχουν ανάγκη, ώστε να μπορούν να προσφέρουν και να εξασφαλίσουν επιβίωση σε άλλους. Η αντρόσφαιρα και τα κινήματα των αντρών που παίρνουν τον δρόμο τους (MGTOW), είναι αντίθετα στη φύση τους.
Για να βρουν νόημα και σκοπό στη ζωή τους, οι άντρες έχουν ανάγκη να τους έχουν ανάγκη.
Στην εποχή της πανδημίας της αντρικής μοναξιάς και της απομόνωσης, που είναι καταγεγραμμένη από παγκόσμιες στατιστικές, οι πιο κοινές λέξεις που γράφτηκαν σε σημειώματα αντρών που μετά πήραν την ίδια τους τη ζωή, ήταν «άχρηστος» και «χωρίς αξία για κανέναν». Το να τους έχουν ανάγκη και να τους χρειάζονται, είναι βασικό στοιχείο της αρρενωπότητας, και οι άντρες το χρειάζονται για να αισθάνονται ότι ανήκουν στην κοινωνία.
Οι άντρες έχουν ανάγκη από ουσιαστικές σχέσεις στη ζωή τους, και με γυναίκες και με άλλους άντρες. Παραδοσιακά, είχαν μάθει να αφήνουν το κομμάτι των σχέσεων στη γυναίκα τους, κι εκείνοι απλώς να είναι εκεί, χωρίς να μάθουν πώς να δημιουργούν και να χτίζουν αυτές τις σχέσεις.
Τώρα που οι γυναίκες ζουν ανεξάρτητες, αυτοί που είναι σινγκλ και βιώνουν και τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης, απομονώνονται, στρέφονται σε coping mechanisms μουδιάσματος και αποσύνδεσης, όπως γκέιμς, πορνογραφία και καταχρήσεις, και αισθάνονται χαμένοι. Μιλάμε για εκατομμύρια νέους άντρες, κι αυτό βλάπτει όλη την κοινωνία.
Χρειάζεται να σταματήσουμε να μιλάμε για το ότι φταίνε οι άντρες, και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αλλαγές στις προσδοκίες από τους άντρες, ήταν ραγδαίες, σε βαθμό που για πολλούς ήταν αδύνατον να ανταποκριθούν.
Τους μεγάλωσαν για έναν ρόλο που πλέον έχει καταργηθεί, και πρέπει να δημιουργήσουν έναν νέο ρόλο για τον εαυτό τους, να βρουν τη θέση τους στην κοινωνία, και να μάθουν να κάνουν πράγματα που δεν τους έμαθε ποτέ κανείς. Ξεκινώντας από συναισθήματα και ουσιαστικές σχέσεις. Γιατί και οι γυναίκες και η κοινωνία, έχουμε τεράστια ανάγκη από καλούς άντρες.
Σημείωση 1
Δεν είναι όρος η θετική αρρενωπότητα, είναι ότι όπως εδώ και καιρό συνηθίσαμε να χαρακτηρίζουμε αρνητικά την αρρενωπότητα, έχουμε ανάγκη από θετικούς χαρακτηρισμούς και εικόνες και παραδείγματα θετικής αρρενωπότητας. Είναι ότι η αρρενωπότητα θα μπορούσε να είναι αυτά, και κατευθείαν δημιουργείται ένας καινούριος κόσμος, σαφώς ασφαλέστερος για όλους.
Γενικά, το ότι έχουμε χωρίσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά στη μέση, και αποφασίσαμε ότι τα από δω είναι αρσενικά και τα από κει θηλυκά, είναι τεράστιο λάθος, και μάλιστα επιτρέψαμε στις γυναίκες να πάρουν από τα «αρσενικά», αλλά οι άντρες απαγορεύεται να πάρουν από τα «θηλυκά», γεγονός που τους κάνει μισούς ανθρώπους. Η λογική είναι δανεισμένη από τα λόγια του σχεσιακού θεραπευτή Terry Real που ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για τη στερεοτυπική αρρενωπότητα και την πατριαρχία και το πόσο βλάπτει τις σχέσεις.
Σημείωση 2
Η δημόσια συζήτηση για αυτά τα θέματα αλλάζει σταδιακά, και χρειάζεται να βλέπουμε τα πράγματα με την πιο σύγχρονη ματιά. Από την αρχή της ενασχόλησής μου με την κουλτούρα του βιασμού, συνειδητοποίησα ότι το ζητούμενο δεν είναι να μιλάμε στις γυναίκες, αλλά στους άντρες. Μέχρι τώρα, αυτό ήταν γυναικείο θέμα.
Η δουλειά του Jackson Katz μου έδωσε το δικαίωμα να μπορώ να πω, αφού το λέει αυτός και είναι άντρας, ότι είναι αντρικό θέμα. Χρειάζεται να μιλάμε στους άντρες και ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν φταίνε, να πάρουν πάνω τους την ευθύνη να επιδιορθώσουν αυτό που γίνεται. Να μιλάνε σε άλλους άντρες. Να είναι θετικά πρότυπα για άλλους άντρες.
Παράλληλα, οι άντρες έχουν ανάγκη από ενδυνάμωση, και αυτό μπορεί να ακούγεται γελοίο στα πρωταρχικά θύματα της πατριαρχίας, που είναι οι γυναίκες, αλλά αυτή είναι τώρα η αλήθεια. Υπάρχουν άπειρες δομές, οργανώσεις, κοινότητες και περιεχόμενο ενδυνάμωσης προς γυναίκες, και για τους άντρες υπάρχουν μόνο άλφα μέιλ ίνφλουενσερς και αλτ ράιτ μισογυνιστική ρητορική. Μόνο αυτοί τους ακούν, μόνο αυτοί τους μιλάνε, μόνο αυτοί ασχολούνται μαζί τους, και γι’ αυτό τα πράγματα χειροτερεύουν. Νιώθουν ότι όλοι οι άλλοι τους μισούν που υπάρχουν. Δεν σπουδάζουν, δεν έχουν ελπίδες καριέρας, μετά τις κρίσεις ειδικά, και με τα νέα δεδομένα, είναι ευάλωτοι (ναι, ευάλωτοι, αυτοκτονούν συνέχεια), απομονωμένοι και χαμένοι.
Δεν είναι δουλειά ούτε ευθύνη καμιάς γυναίκας να κάνει κάτι για όλα αυτά. Αλλά κάποιος πρέπει κάτι να κάνει, κι εγώ τουλάχιστον τα καταγράφω, και κάνω coaching. Γενιές γυναικών θέλουν να σχετιστούν με άντρες, και αυτοί οι άντρες υπάρχουν, άρα με αυτούς θα πρέπει να δουλέψουμε.
