Η περήφανη υπογραφή «άτεκνη με γάτες» της Τέιλορ Σουίφτ, σε ποστ που δήλωσε την υποστήριξή της προς την Κάμαλα Χάρις έναντι του Ντόναλντ Τραμπ, είναι σημείο των καιρών, και ορόσημο. Οι γυναίκες πολιτικοποιούνται περισσότερο από ποτέ, σε παγκόσμια κλίμακα, και γίνονται πιο προοδευτικές , γιατί επιτέλους συνειδητοποιούν ότι το προσωπικό είναι πολιτικό, και ότι τα κεκτημένα δικαιώματά τους κερδήθηκαν με αίμα και δεν είναι ποτέ απόλυτα ασφαλή.
Το άρθρο του The Economist “Why the growing gulf between young men and women” περιγράφει αναλυτικά το φαινόμενο του πολιτικού χάσματος μεταξύ νεαρών αντρών και γυναικών.
Παράλληλα, παρόλο που για την αδιανόητα όμορφη και πλούσια Τέιλορ, η δήλωση δεν είναι καθόλου γενναία, αλλά προκλητικά και ανυπότακτα ειρωνική, αποτελεί την επίσημη επανοικειοποίηση του όρου «άτεκνη με γάτες» (ή «γεροντοκόρη με γάτες») και ανοίγει την πόρτα για κάθε γυναίκα, δίνοντάς της δικαίωμα να την κάνει άφοβα, γιατί είναι η καλύτερη δυνατή εναλλακτική.
Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα θα βρεθούν άντρες που θα πουν σε γυναίκες που τολμούν να παρεκκλίνουν από τα στερεότυπα και τις προσδοκίες της κοινωνίας, ή απλώς να μην σιωπούν, σχόλια που νομίζουν ότι είναι σαρκαστικά και χλευαστικά. «Θα μείνετε μόνες με τις γάτες σας, χαχα». Ίσως θα είναι καλή ιδέα να επανεξετάσουν αυτό το «αστείο» και να αναρωτηθούν γιατί οι γυναίκες επιλέγουν γάτες (ή σκύλους ή παχύφυτα) και όχι τους διαθέσιμους άντρες.
Έπεσαν τίτλοι τέλους στην εποχή που οι γυναίκες ντρέπονται που μένουν μόνες με τις γάτες τους. Πλέον είναι συνειδητή επιλογή. Κρίνουν από το τι άντρες είναι διαθέσιμοι εκεί έξω, και επιλέγουν να απέχουν.
Οπότε ας σκεφτούμε ξανά το στερεότυπο με τις γάτες και για ποιον είναι προσβολή. Γιατί για τις γυναίκες, που δεν μπορούσαν ποτέ ξανά στην Ιστορία να κάνουν αυτή την επιλογή, είναι κατάκτηση σταδιακή.
Όταν αποκτάς μόρφωση, απορρίπτεις άτομα που είναι ενάντια στην επιστήμη αλλά και ρατσιστές, ομοφοβικούς, μισαλλόδοξους, μη ανεκτικούς.
Όταν διαβάζεις λίγο παραπάνω, βγαίνεις έξω από τη χώρα και ανοίγει το μυαλό σου, απορρίπτεις ίσως τη θρησκεία αλλά σίγουρα όσους τάσσονται με την οργανωμένη Εκκλησία.
Όταν πιάνεις δουλειά και είσαι ανεξάρτητη οικονομικά, απορρίπτεις αυτούς που το μόνο που έχουν να προσφέρουν, είναι να σε συντηρούν.
Όταν αποκτάς ταξική συνείδηση, απορρίπτεις συντηρητικούς και ακροδεξιούς.
Όταν περνάς φεμινιστική αφύπνιση, απορρίπτεις μισογύνηδες και σεξιστές, ακόμα και καλοπροαίρετους, γιατί θες να σε βλέπουν ισότιμα, σαν ανθρώπινο πλάσμα, και όχι ως εύθραυστη αιθέρια ύπαρξη.
Όταν μαθαίνεις για υγιείς σχέσεις και τι είναι κακοποίηση, απορρίπτεις τους ελεγκτικούς, τους ζηλιάρηδες, αυτούς που προσπαθούν να σου πουν πώς να ζήσεις τη ζωή σου και να σε κάνουν να γίνεις αυτό που θέλουν.
Όταν κάνεις ψυχοθεραπεία, απορρίπτεις τους μη συναισθηματικά διαθέσιμους ή έστω, σταματάς να βασανίζεσαι προσπαθώντας να κάνεις τέτοιες σχέσεις να δουλέψουν. Σταματάς να λες στον εαυτό σου ότι χορταίνεις με ψίχουλα. Τα θες όλα, ή τίποτα.
Και μερικές φορές, μένεις μόνη. Αλλά είναι μια μοναχικότητα που κέρδισες με πάρα πολλή δουλειά. Είναι ακριβή και πολύτιμη αυτή η μοναχικότητα, ακόμα κι αν πονά. Μπορεί όμως να έχεις ένα απαλό γουργουριστό γατί αγκαλιά.
Share:
© 2023 Irini Georgi