Το πρόβλημα με τα dating apps
Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ότι οι εφαρμογές διατίθενται δωρεάν σε όποιον ή όποια τις κατεβάσει, ή έστω υπάρχει η δωρεάν εκδοχή τους, ενώ ανήκουν σε επιχειρηματικούς κολοσσούς όπως το match.com. Η κάθε εφαρμογή λοιπόν, είναι ένα καπιταλιστικό προϊόν. Οι εταιρίες δεν τις δημιούργησαν για να σώσουν τον κόσμο και να μας βοηθήσουν να βρούμε την αγάπη (παρόλο που μερικές έτσι ξεκίνησαν), αλλά για να βγάλουν κέρδος από τα άτομα που είναι διατεθειμένα να πληρώσουν.
Στόχος τους είναι να μας κάνουν να παραμένουμε μέσα στις εφαρμογές, ακριβώς όπως έχουν σχεδιαστεί και τα σόσιαλ μίντια, απλώς αν προσθέσουμε την πιθανότητα να βρει κανείς τον έρωτα, η πλατφόρμα γίνεται ακόμα πιο ακαταμάχητη. Χρησιμοποιούν στοιχεία παιχνιδιού (gamification), όπως το swiping, τα ταιριάσματα (matches), προκλήσεις (challenges) και εικονικά μετάλλια (badges) που μιμούνται παιχνίδια που βρίσκουμε στα καζίνο, όπως φρουτάκια και κουλοχέρηδες. Έτσι δημιουργούν ένα περιβάλλον εθιστικό, που είναι δύσκολο να αποχωριστούμε.
Πώς να χρησιμοποιείς σωστά τα dating apps;
Αρχικά, χρειάζεται να αλλάξουμε τη νοοτροπία γύρω από τις εφαρμογές. Να φύγει το στίγμα «για να έχω ανάγκη τις εφαρμογές έχω κάποιο πρόβλημα, άρα ντρέπομαι και τις χρησιμοποιώ ενοχικά». Αυτό παραδόξως εντείνει την προβληματική χρήση. Αμέσως μετά, καλό είναι να μπαίνει κανείς στις εφαρμογές με σαφή πρόθεση. Να υπάρχει στόχος και να ξέρει γιατί βρίσκεται εκεί, να μην είναι απλώς το «δεν είχα τι να κάνω και κατέβασα το Τίντερ». Να μην βλέπουμε τις εφαρμογές σαν παιχνίδι αλλά σαν εργαλείο.
Χρειάζεται να παρατηρούμε τον εαυτό μας και το πότε νιώθουμε την ανάγκη να μπούμε σε μια εφαρμογή, είτε μιλάμε για το να δημιουργήσουμε προφίλ, είτε για την ανάγκη μας μέσα στη μέρα, αν είμαστε ήδη στις εφαρμογές. Αν χώρισες πριν δύο ώρες, δεν είναι η καλύτερη ιδέα. Αν αισθάνεσαι πολύ χάλια και σου έχει πέσει η αυτοπεποίθηση και έχεις ανάγκη από λίγη ντοπαμίνη (παρόλο που όλοι πέφτουν στην παγίδα εκείνη τη στιγμή), και πάλι δεν είναι η καλύτερη ιδέα.
Όπως λέω συχνά στους πελάτες μου, το προφίλ σου στις εφαρμογές είναι για την ερωτική και συντροφική σου ζωή όπως το LinkedIn είναι για την επαγγελματική σου ζωή. Πάρ’ το σοβαρά και βάλε χρόνο και ενέργεια για να το φτιάξεις, αλλά εννοείται ότι θα το χρησιμοποιείς συνετά.
Για παράδειγμα, είναι απαραίτητο να βάζουμε εμείς όριο στη χρήση των εφαρμογών μέσα στη μέρα (εκτός κι αν μιλάμε με ένα συγκεκριμένο άτομο και η συζήτηση ρέει). Αλλιώς, μην μένουμε μέσα πάνω από 20-30 λεπτά τη μέρα. Κάνουμε το swiping μας, φιλτράρουμε τα πιθανά matches, στέλνουμε ένα-δύο μηνύματα και βγαίνουμε.
Σημείωση: Όταν οι (στρέιτ) γυναίκες συγκεκριμένα πρωτομπαίνουν στις εφαρμογές, η προσφορά είναι τόσο μεγάλη, που καταλήγουν να βγαίνουν τρία και τέσσερα ή και πέντε ραντεβού κάθε εβδομάδα για τον πρώτο μήνα, που προφανώς οδηγεί σε εξάντληση γιατί συχνά είναι ψυχοφθόρα διαδικασία, με αποτέλεσμα μετά να σβήνουν την εφαρμογή, μέχρι να ξαναβαρεθούν και να την επανεγκαταστήσουν. Για να το αποφύγουμε, θέλει μέτρο και ορθή κρίση.
Dating & Attachment Styles
Οι σύγχρονοι τρόποι με τους οποίους γνωρίζονται οι άνθρωποι και η τεχνολογία έχουν αλλάξει πάρα πολλά στο ερωτικό κομμάτι και άρα στο τι υποστήριξη έχει ανάγκη ο κόσμος στο ερωτικό κομμάτι. Γιατί όλα αυτά που λέω, π.χ για τα anxious άτομα που συνήθως είναι γυναίκες, ανάγονται στο υπαρξιακό ερώτημα γιατί δεν με διαλέγει, που γίνεται συνεχής προσπάθεια να σώσουν καταστάσεις που δεν είναι για να σωθούν, με εκκίνηση το θεμελιώδες «γιατί δεν στέλνει;»
Υπάρχει σύνδεση με τον αγχώδη τύπο δεσμού (anxious attachment) και την ψυχολογική εξάντληση (burnout) από τη συνεχή χρήση εφαρμογών, που παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες, και επίσης το φαινόμενο ευαισθητοποίησης στην απόρριψη, που οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, και παρατηρείται συχνότερα στους άντρες.
Βασικές πεποιθήσεις & δυσλειτουργικά μοτίβα
Οτιδήποτε έχει να κάνει με την ψυχική υγεία έχει σχέση με το dating, γιατί ό,τι είμαστε, ό,τι έχουμε ζήσει και ό,τι κουβαλάμε, τα προβάλλουμε πάνω στο ερωτικό και σχεσιακό πεδίο και σε κάθε σύντροφο ή υποψήφιο σύντροφο.
Η ανάγκη να σχετιστούμε και η προσπάθεια που απορρέει από αυτή την ανάγκη, ακόμα και από σειρές σχέσεων που δεν πήγαν και τόσο καλά, ακόμα και από εμπειρίες που καταγράψαμε ως αποτυχίες, μας τοποθετεί σε ένα χωνευτήρι μέσα στο οποίο (την ώρα που εμείς βιώνουμε μεγάλη ταλαιπωρία), πραγματοποιούνται ζυμώσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες μέχρι να μάθουμε αυτά που έπρεπε να μάθουμε.
Η διαδικασία είναι καθρέφτης των μοτίβων συμπεριφορών μας, των ρόλων που παίρνουμε κάθε φορά μέσα στις σχέσεις, του πώς ερμηνεύουμε τις καταστάσεις, τι κάνουμε (παρόλο που δεν λειτουργεί), και πώς μπορούμε να το αλλάξουμε με τα κατάλληλα εργαλεία.
Το ζητούμενο είναι να συνειδητοποιούμε γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε, να νιώσουμε συμπόνια για τον εαυτό μας που αναγκάστηκε να αναπτύξει τέτοιους μηχανισμούς προστασίας, αλλά και θαυμασμό για την εφευρετικότητά μας, και μετά ανάληψη καθηκόντων ως ενήλικες. Η πρόκληση είναι το να ανακαλύψουμε και να επιστρέψουμε μαλακά στην αυθεντική και σοφή εκδοχή του εαυτού μας που δεν φοβάται, δεν απειλείται, και άρα δεν θα έχει ανάγκη να φέρεται με τον ίδιο τρόπο πια. Κι εκεί πλέον μιλάμε για επίπεδο θεραπείας.
Αν θες να συζητήσεις και να δούμε μαζί τρόπους να διαχειριστείς καταστάσεις που σε επηρεάζουν αρνητικά στη διαδικασία των γνωριμιών και των νέων σχέσεων, είμαι εδώ για σένα. Συμπλήρωσε τη φόρμα και θα επικοινωνήσω άμεσα!