Σε πολλούς φαίνεται τρεντ το ότι μετά από χρόνια, εμφανίζονται ξαφνικά γυναίκες που μιλάνε για σεξουαλικές επιθέσεις, κακοποιήσεις και βιασμούς, και είναι τόσο πολλές. Δεν είναι ξαφνικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα τού να είσαι γυναίκα.
Δεν έρχεται ξαφνικά ούτε γι’ αυτές. Δεν το θυμήθηκαν τώρα, δεν το ξέχασαν ποτέ. Τις έτρωγε από μέσα κάθε μέρα, αλλά ο φόβος τις κρατούσε βουβές. Μέχρι να έρθει η στιγμή, μετά από χρόνια πόνου και δουλειά σκληρή, να πάρουν πίσω τις ίδιες τους τις ζωές. Μέχρι να ανοίξουν το δρόμο άλλες, που τόλμησαν να θυσιάσουν καριέρες και προοπτικές, για να βγουν επιτέλους να μιλήσουν, να σπάσουν τις σιωπές. Μέχρι να νιώσουν αρκετά δυνατές.
Μην νομίζεις ούτε στιγμή ότι είναι εύκολη η απόφαση αυτή. Η παραδοχή ότι υπήρξες θύμα βιασμού, είτε σε βάζει στη θέση του φταίχτη, είτε φέρνει ανυπολόγιστη ντροπή και ανελέητη κριτική. Σου θυμίζω στην εικόνα γιατί.
Και θέλω να πω ένα πράγμα πριν το θέμα ξεχαστεί. Η αμέσως επόμενη συνειδητοποίηση του ότι όλες οι γυναίκες έχουν να διηγηθούν μια «δυσάρεστη» ιστορία, που αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, δεν ξέρω τι κάνεις εδώ, είναι ότι οι υπεύθυνοι για τις ιστορίες αυτές, δεν είναι πλάσματα μυθικά, τερατώδη, άγνωστα και μακρινά.
Είναι άνθρωποι που ξέρεις, που σέβεσαι, που εμπιστεύεσαι, και όταν κληθείς να διαλέξεις πλευρά, ως τώρα, ακόμα αυτούς πιστεύεις.
Είναι οι φίλοι σου και οι γνωστοί, είναι η παρέα σου, είναι ο κάθε «αποκλείεται ρε συ, αυτός είναι πολύ καλό παιδί». Αυτή είναι η συνειδητοποίηση που θα κοστίσει, όχι ότι όλες οι γυναίκες έχουμε παρενοχληθεί ή βιαστεί.
Αυτή είναι η συνειδητοποίηση που θα ορίσει τι θα κάνεις και ποιος θα είσαι από δω και στο εξής. Και πρώτα βέβαια χρειάζεται να αναρωτηθείς, μήπως ένα από τα Καλά Παιδιά™ ήσουν κι εσύ.
© 2023 Irini Georgi