Irini Georgi

Δεν είναι απλώς dating coaching

Αν παρακολουθείς dating coaches στα σόσιαλ μίντια ή είδες το Later Daters στο Netflix, μπορεί να έχεις μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το τι σημαίνει dating coach. Να σε προλάβω. Δεν είμαι αυτό το πράγμα.

Μπορεί το όλο κόνσεπτ να σου φαίνεται «αμερικανιά» ή μαθήματα για Pick Up Artists ή τσαρλατανισμός. Εγώ μάλιστα που δηλώνω ότι το κάνω από φεμινιστική οπτική, ακούω πολλούς άντρες να λένε ότι αφού οι φεμινίστριες δεν θέλουν να γνωρίσουν άντρες, αυτό που κάνω είναι να λέω στις γυναίκες να τους μισούν και να τους αποφεύγουν. Να σε προλάβω. Δεν κάνω ούτε αυτό το πράγμα.

Αυτό που θέλω είναι να καταφέρουμε να βγάλουμε το στίγμα από το dating γενικότερα, γιατί δεν το παίρνουμε στα σοβαρά. Ενώ, ας πούμε τον γάμο και την οικογένεια τα παίρνουμε πολύ σοβαρά, γεγονός που με κάνει να αναρωτιέμαι, δηλαδή πώς θα γνωριστείτε για να παντρευτείτε; Θα ανοίξεις το ψυγείο και ο έρωτας της ζωής σου θα είναι μέσα;

Πρέπει να αφαιρέσουμε το στίγμα από τη διαδικασία, και τα οποιαδήποτε μέσα που κάνουν τη διαδικασία ευκολότερη, όπως οι εφαρμογές dating. Το ότι για πολύ κόσμο είναι ακόμα ντροπιαστικό να είναι στις εφαρμογές, είναι πολύ κρίμα. Όπως λέω συχνά, είναι σαν να ψάχνεις υπάλληλο ή να ψάχνεις δουλειά, και να ντρέπεσαι να κάνεις προφίλ στο LinkedIn. Αλλά τις απόψεις μου για τις εφαρμογές μπορείς να τις διαβάσεις στις συνεντεύξεις μου, έχω αρκετές.

Βέβαια, δεν είναι το θέμα μόνο η διαδικασία του dating. Είναι και το πώς μπαίνουμε στη διαδικασία, με τι υπόβαθρο και με τι εργαλεία. Γιατί στις γνωριμίες και αργότερα στις σχέσεις μας, κουβαλάμε το τι είμαστε. Τα πάντα. Από κοινωνικά πρότυπα, κατάλοιπα και στερεότυπα, έως προσωπικές πεποιθήσεις, αξίες, ιδανικά, αλλά και τραύματα, απωθημένα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα που δεν βγάζουν πουθενά.

Σχετικά με το coaching, μιλάω πιο συχνά για τη δουλειά που κάνω με άντρες, γιατί αλλιώς οι άντρες θεωρούν ότι δεν τους αφορά αυτό που κάνω. Γιατί οι άντρες δεν προσέχουν ιδιαίτερα τι λένε οι γυναίκες, κι όταν μιλάνε οι γυναίκες, τις κοιτάζουν με τον ήχο χαμηλωμένο.

Κάνω coaching και σε άντρες και σε γυναίκες, και η δουλειά που κάνω με τον καθένα εξαρτάται από τις δικές του ιδιαίτερες ανάγκες, και από το επίπεδο στο οποίο μπορώ να τον συναντήσω. Με τις γυναίκες συχνά μπαίνουμε σε πιο βαθιά ζητήματα και κάνουμε αυτό που λέμε deep work, γιατί συνήθως είναι πιο «δουλεμένες» από τους άντρες, οι οποίοι μπορεί να ενδιαφέρονται κυρίως για θέματα καλύτερης επικοινωνίας. Αλλά δεν είναι όλοι οι άντρες έτσι, ούτε είναι όλες οι γυναίκες έτσι.

Γενικά, η συμβουλευτική μου δεν μένει σε επίπεδο πρώτης προσέγγισης και μηνυμάτων, ούτε και σε οδηγίες για τα πρώτα ραντεβού. Πάμε πολύ βαθύτερα. Για παράδειγμα:

Σε άντρα που μου είπε ότι στόχος του ήταν να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, έχω στείλει το εξής:

Το θέμα της αυτοπεποίθησης είναι πολύ σημαντικό στις γνωριμίες και στο dating, αν και ο κόσμος το βλέπει συνήθως επιφανειακά. Στην πραγματικότητα, η βάση της αυτοπεποίθησης είναι η αυτοεκτίμηση, πάνω εκεί χτίζεται δηλαδή, και στην κουλτούρα μας δεν μιλάμε αρκετά για το πώς μπορούμε να βάλουμε στέρεα θεμέλια αυτοεκτίμησης.

Είναι κάτι που μπορούμε να δουλέψουμε μαζί. Να εντοπίσουμε περιοριστικές πεποιθήσεις που σε κρατάνε πίσω και να δημιουργήσουμε το δικό σου hero story, ώστε να αισθάνεσαι πρωταγωνιστής στη ζωή σου. Και βέβαια, να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει στις σχέσεις σου με τις γυναίκες, τι λάθη είχαν γίνει στο παρελθόν, τι χρειάζεται επαναπροσδιορισμό, βελτίωση, αλλαγή οπτικής και νέες στρατηγικές προσέγγισης.

Σε γυναίκα που μου είχε πει ότι έχει κουραστεί από το dating και νιώθει ότι πάντα τα κάνει θάλασσα και φταίει η ίδια, είχα απαντήσει το εξής:

Καταλαβαίνω ότι το σύγχρονο dating δημιουργεί μια αίσθηση ματαίωσης, και πολύ συχνά, κυρίως οι γυναίκες, αναρωτιούνται αν κάνουν κάτι λάθος. Η απάντηση είναι ότι ναι μεν γενικά όλοι έχουμε δυσλειτουργικά μοτίβα, που τα προβάλλουμε κατά κύριο λόγο στις ερωτικές μας σχέσεις, αλλά βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα κατά τα άλλα είναι πολύ εύκολα και ότι φταίμε μόνο εμείς. Απλώς μόνο το τι κάνουμε εμείς μπορούμε να ελέγξουμε.

Αξίζει να δούμε την Ιστορία των σχέσεών σου και να αποδομήσουμε το τι έχει συμβεί ως τώρα, να καταλάβουμε το παρελθόν και να πάρουμε χρήσιμες πληροφορίες για το από δω και πέρα, ώστε να βγεις από πιθανούς φαύλους κύκλους. Να κάνεις πιο ώριμες και σοφές επιλογές. Μπορεί να χρειαστεί να μάθεις να χρησιμοποιείς νέα εργαλεία και να υιοθετήσεις νέες συνήθειες και συμπεριφορές, ώστε να ξεμπλοκάρει το πράγμα και να περάσεις σε επόμενο επίπεδο.

Αυτή είναι η δουλειά που κάνω. Έχω ξεχωρίσει και μια ερώτηση από συνέντευξή μου στο fortune.gr στον Βασίλη Φωτόπουλο. Ανέφερε ότι είχε ακούσει την εξής ατάκα από γυναίκα:

«Δεν μπορώ να συνεχίσουμε. Δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ σε άντρες που δεν είναι μαλ@κες».

 Η ερώτησή του ήταν η εξής:

«Πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους να αλλάξουν το μοτίβο που τους ελκύει ερωτικά ακόμα και αν έχουν την επίγνωση ότι είναι βλαβερό;»

Του απάντησα ότι αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Εδώ μιλάμε για θεραπεία, γιατί το μοτίβο των επιλογών και των συμπεριφορών μας στις σχέσεις, έχει να κάνει με το τραύμα μας. Η λογική είναι “we marry our unfinished business”, (σε ελεύθερη μετάφραση, «παντρευόμαστε τα άλυτα προβλήματά μας), που σημαίνει ότι οι σύντροφοι που επιλέγουμε δεν είναι αυτοί που είναι πραγματικά κατάλληλοι για εμάς και που έχουν πιθανότητες να μας φέρουν πιο κοντά στην ευτυχία. Δυστυχώς, συχνά είναι αυτοί στους οποίους αναγνωρίζουμε την οικεία σε εμάς δυστυχία.

Μπαίνουμε συνέχεια σε τέτοιες σχέσεις, ώστε να καταφέρουμε να διορθώσουμε το παρελθόν μας και να αλλάξουμε το τέλος. Γι’ αυτό οι «μη-μαλάκες» φαίνονται βαρετοί.

Δεν είναι γιατί οι γυναίκες θέλουν τα «κακά παιδιά». Είναι γιατί οι άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει αρκετά με τον εαυτό τους, είναι προγραμματισμένοι να αναζητούν στις σχέσεις τους το οικείο, ακόμα και αν αυτό είναι επώδυνο, με στόχο να καταφέρουν να αλλάξουν το στόρι και επιτέλους να λυτρωθούν.

Στη δουλειά που κάνω, βοηθάει πάρα πολύ το να υπάρχει γνώση και κατανόηση του τι συνέβη κάποτε, που έκανε τα άτομα να λειτουργούν και να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται τώρα. Ακόμα κι αν δεν μπορούν να δουν τα μοτίβα ξεκάθαρα, τα βλέπουμε μαζί.

Είναι πολύ χρήσιμο να έχουν επίγνωση ότι οι άνθρωποι απαρτιζόμαστε από δεκάδες μηχανισμούς αντιμετώπισης και διαχείρισης (coping mechanisms) που έχουν διαμορφωθεί παλιότερα για την προστασία μας, αλλά που πλέον είναι δυσλειτουργικοί, ώστε να μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να επέμβουμε για να τους αλλάξουμε.

Ένα άλλο χρήσιμο κομμάτι είναι αυτό των βασικών πεποιθήσεων εαυτού (core beliefs) που έχουν διαμορφωθεί εξαιτίας των τραυμάτων, που κι αυτές μπορούμε να επέμβουμε και να αρχίσουμε να τις αμφισβητούμε. Στο coaching κάνουμε ασκήσεις όπου τις εντοπίζουμε, αλλά βοηθάει όταν τα άτομα τα έχουν ξανακούσει όλα αυτά, γιατί δεν φτάνει μια φορά. Χρειάζεται να ακούσουμε τα ίδια πράγματα και να ταυτιστούμε με αυτό που ακούμε, πάρα πολλές φορές μέχρι να αρχίσει κάτι να αλλάζει μέσα μας.

Γενικά, το coaching που κάνω περιλαμβάνει επίγνωση του τραύματος (trauma awareness), γιατί ενώ η ουσιαστική θεραπεία έχει να κάνει με το παρελθόν, το coaching είναι για το από δω και πέρα, με σαφή, πρακτικά βήματα. Το coaching που κάνω εγώ περιλαμβάνει και εκπαίδευση, κυρίως για τους άντρες, αλλά και ασκήσεις αυτό-εξερεύνησης για όλους, και εργαλεία για σχέσεις και επικοινωνία. Έτσι, ενώνονται τα κομμάτια του παζλ και λειτουργούν σε συνέργεια μεταξύ τους.

Αν κάτι από όλα αυτά σου κάνει κλικ, αν νιώθεις ότι ήρθε η στιγμή και θα ήθελες να δεις τι μπορούμε να δουλέψουμε και να πετύχουμε μαζί, συμπλήρωσε τη φόρμα παρακάτω και θα σου απαντήσω άμεσα. Όλα μπορούν να γίνουν.

Share:

Θετική Αρρενωπότητα

Ο όρος τοξική αρρενωπότητα που χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στον δημόσιο λόγο και αναφέρεται στις προβληματικές εκφράσεις της στερεοτυπικής αρρενωπότητας, είναι ο ίδιος τοξικός.

Δεν θέλουμε να πούμε στους άντρες ότι η αρρενωπότητα είναι τοξική. Θέλουμε να πούμε στους άντρες ότι πολλά από αυτά που τους έμαθαν να πρέπει να δείχνουν και να κάνουν, ώστε να αποδείξουν ότι είναι άντρες, είναι προβληματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να αποδείξουν σε κανέναν ότι είναι αρκετά άντρες. Είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν χρειάζεται να υπάρχει κανένα αρρενωπόμετρο.

Μιλάμε συχνά για επαναπροσδιορισμό της αντρικής ταυτότητας, που είναι απαλλαγμένος από τα πατριαρχικά στερεότυπα. Αντρική ταυτότητα που δεν είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το να πιστεύεις ότι οτιδήποτε θηλυκό είναι κατώτερο, άρα αρρενωπότητα χωρίς μισογυνισμό, χωρίς ομοφοβία, χωρίς τρανσφοβία, και αρρενωπότητα χωρίς βία. Αρρενωπότητα όπου επιτρέπεται η ευαλωτότητα και όλα τα συναισθήματα, όχι μόνο ο θυμός.

Και ναι, παρόλο που η αληθινή αρρενωπότητα, χωρίς τις επιταγές της πατριαρχίας, είναι πιο κοντά στη θηλυκότητα από όσο μας έχουν μεγαλώσει να πιστεύουμε, έχει διαφορές. Η θετική αρρενωπότητα είναι κουράγιο, γενναιότητα, διάθεση προστασίας, καλοσύνη, πατρότητα, υπολογισμένο ρίσκο, και αναζήτηση πόρων και δημιουργία με στόχο την προσφορά στην οικογένεια και στο κοινωνικό σύνολο.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για βιολογικό ντετερμινισμό και εξελικτική θεωρία, ναι, οι άντρες εξελίχθηκαν να παράγουν και να δημιουργούν παραπάνω πόρους από όσους έχουν ανάγκη, ώστε να μπορούν να προσφέρουν και να εξασφαλίσουν επιβίωση σε άλλους. Η αντρόσφαιρα και τα κινήματα των αντρών που παίρνουν τον δρόμο τους (MGTOW), είναι αντίθετα στη φύση τους.

Για να βρουν νόημα και σκοπό στη ζωή τους, οι άντρες έχουν ανάγκη να τους έχουν ανάγκη.

Στην εποχή της πανδημίας της αντρικής μοναξιάς και της απομόνωσης, που είναι καταγεγραμμένη από παγκόσμιες στατιστικές, οι πιο κοινές λέξεις που γράφτηκαν σε σημειώματα αντρών που μετά πήραν την ίδια τους τη ζωή, ήταν «άχρηστος» και «χωρίς αξία για κανέναν». Το να τους έχουν ανάγκη και να τους χρειάζονται, είναι βασικό στοιχείο της αρρενωπότητας, και οι άντρες το χρειάζονται για να αισθάνονται ότι ανήκουν στην κοινωνία.

Οι άντρες έχουν ανάγκη από ουσιαστικές σχέσεις στη ζωή τους, και με γυναίκες και με άλλους άντρες. Παραδοσιακά, είχαν μάθει να αφήνουν το κομμάτι των σχέσεων στη γυναίκα τους, κι εκείνοι απλώς να είναι εκεί, χωρίς να μάθουν πώς να δημιουργούν και να χτίζουν αυτές τις σχέσεις.

Τώρα που οι γυναίκες ζουν ανεξάρτητες, αυτοί που είναι σινγκλ και βιώνουν και τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης, απομονώνονται, στρέφονται σε coping mechanisms μουδιάσματος και αποσύνδεσης, όπως γκέιμς, πορνογραφία και καταχρήσεις, και αισθάνονται χαμένοι. Μιλάμε για εκατομμύρια νέους άντρες, κι αυτό βλάπτει όλη την κοινωνία.

Χρειάζεται να σταματήσουμε να μιλάμε για το ότι φταίνε οι άντρες, και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αλλαγές στις προσδοκίες από τους άντρες, ήταν ραγδαίες, σε βαθμό που για πολλούς ήταν αδύνατον να ανταποκριθούν.

Τους μεγάλωσαν για έναν ρόλο που πλέον έχει καταργηθεί, και πρέπει να δημιουργήσουν έναν νέο ρόλο για τον εαυτό τους, να βρουν τη θέση τους στην κοινωνία, και να μάθουν να κάνουν πράγματα που δεν τους έμαθε ποτέ κανείς. Ξεκινώντας από συναισθήματα και ουσιαστικές σχέσεις. Γιατί και οι γυναίκες και η κοινωνία, έχουμε τεράστια ανάγκη από καλούς άντρες.

Σημείωση 1

Δεν είναι όρος η θετική αρρενωπότητα, είναι ότι όπως εδώ και καιρό συνηθίσαμε να χαρακτηρίζουμε αρνητικά την αρρενωπότητα, έχουμε ανάγκη από θετικούς χαρακτηρισμούς και εικόνες και παραδείγματα θετικής αρρενωπότητας. Είναι ότι η αρρενωπότητα θα μπορούσε να είναι αυτά, και κατευθείαν δημιουργείται ένας καινούριος κόσμος, σαφώς ασφαλέστερος για όλους.

Γενικά, το ότι έχουμε χωρίσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά στη μέση, και αποφασίσαμε ότι τα από δω είναι αρσενικά και τα από κει θηλυκά, είναι τεράστιο λάθος, και μάλιστα επιτρέψαμε στις γυναίκες να πάρουν από τα «αρσενικά», αλλά οι άντρες απαγορεύεται να πάρουν από τα «θηλυκά», γεγονός που τους κάνει μισούς ανθρώπους. Η λογική είναι δανεισμένη από τα λόγια του σχεσιακού θεραπευτή Terry Real που ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για τη στερεοτυπική αρρενωπότητα και την πατριαρχία και το πόσο βλάπτει τις σχέσεις.

Σημείωση 2

Η δημόσια συζήτηση για αυτά τα θέματα αλλάζει σταδιακά, και χρειάζεται να βλέπουμε τα πράγματα με την πιο σύγχρονη ματιά. Από την αρχή της ενασχόλησής μου με την κουλτούρα του βιασμού, συνειδητοποίησα ότι το ζητούμενο δεν είναι να μιλάμε στις γυναίκες, αλλά στους άντρες. Μέχρι τώρα, αυτό ήταν γυναικείο θέμα.

Η δουλειά του Jackson Katz μου έδωσε το δικαίωμα να μπορώ να πω, αφού το λέει αυτός και είναι άντρας, ότι είναι αντρικό θέμα. Χρειάζεται να μιλάμε στους άντρες και ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν φταίνε, να πάρουν πάνω τους την ευθύνη να επιδιορθώσουν αυτό που γίνεται. Να μιλάνε σε άλλους άντρες. Να είναι θετικά πρότυπα για άλλους άντρες.

Παράλληλα, οι άντρες έχουν ανάγκη από ενδυνάμωση, και αυτό μπορεί να ακούγεται γελοίο στα πρωταρχικά θύματα της πατριαρχίας, που είναι οι γυναίκες, αλλά αυτή είναι τώρα η αλήθεια. Υπάρχουν άπειρες δομές, οργανώσεις, κοινότητες και περιεχόμενο ενδυνάμωσης προς γυναίκες, και για τους άντρες υπάρχουν μόνο άλφα μέιλ ίνφλουενσερς και αλτ ράιτ μισογυνιστική ρητορική. Μόνο αυτοί τους ακούν, μόνο αυτοί τους μιλάνε, μόνο αυτοί ασχολούνται μαζί τους, και γι’ αυτό τα πράγματα χειροτερεύουν. Νιώθουν ότι όλοι οι άλλοι τους μισούν που υπάρχουν. Δεν σπουδάζουν, δεν έχουν ελπίδες καριέρας, μετά τις κρίσεις ειδικά, και με τα νέα δεδομένα, είναι ευάλωτοι (ναι, ευάλωτοι, αυτοκτονούν συνέχεια), απομονωμένοι και χαμένοι.

Δεν είναι δουλειά ούτε ευθύνη καμιάς γυναίκας να κάνει κάτι για όλα αυτά. Αλλά κάποιος πρέπει κάτι να κάνει, κι εγώ τουλάχιστον τα καταγράφω, και κάνω coaching. Γενιές γυναικών θέλουν να σχετιστούν με άντρες, και αυτοί οι άντρες υπάρχουν, άρα με αυτούς θα πρέπει να δουλέψουμε.

Share: